Matthew 25

CHAPTER 25

The Parable of the Ten Virgins

1τότε ομοιωθήσεται η βασιλεία των ουρανών δέκα παρθένοις αίτινες λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών εξήλθον εις απάντησιν του νυμφίου 2πέντε δε ήσαν εξ αυτών φρόνιμοι και αι πέντε μωραί 3αίτινες μωραί λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών ουκ έλαβον μεθ΄ εαυτών έλαιον 4αι δε φρόνιμοι έλαβον έλαιον εν τοις αγγείοις αυτών μετά των λαμπάδων αυτών 5χρονίζοντος δε του νυμφίου ενύσταξαν πάσαι και εκάθευδον 6μέσης δε νυκτός κραυγή γέγονεν ιδού ο νυμφίος έρχεται εξέρχεσθε εις απάντησιν αυτού 7τότε ηγέρθησαν πάσαι αι παρθένοι εκείναι και εκόσμησαν τας λαμπάδας αυτών 8αι δε μωραί ταις φρονίμοις είπον δότε ημίν εκ του ελαίου υμών ότι αι λαμπάδες ημών σβέννυνται 9απεκρίθησαν δε αι φρόνιμοι λέγουσαι μήποτε ουκ αρκέση ημίν και υμίν πορεύεσθε δε μάλλον προς τους πωλούντας και αγοράσατε εαυταίς 10απερχομένων δε αυτών αγοράσαι ήλθεν ο νυμφίος και αι έτοιμοι εισήλθον μετ΄ αυτού εις τους γάμους και εκλείσθη η θύρα 11ύστερον δε έρχονται και αι λοιπαί παρθένοι λέγουσαι κύριε κύριε άνοιξον ημίν 12ο δε αποκριθείς είπεν αμήν λέγω υμίν ουκ οίδα υμάς 13γρηγορείτε ουν ότι ουκ οίδατε την ημέραν ουδέ την ώραν εν η ο υιός του ανθρώπου έρχεται

The Parable of the Talents

14ώσπερ γαρ άνθρωπος αποδημών εκάλεσε τους ιδίους δούλους και παρέδωκεν αυτοίς τα υπάρχοντα αυτού 15και ω μεν έδωκε πέντε τάλαντα ω δε δύο ω δε εν εκάστω κατά την ιδίαν δύναμιν και απεδήμησεν ευθέως 16πορευθείς δε ο τα πέντε τάλαντα λαβών ειργάσατο εν αυτοίς και εποίησεν αλλά πέντε τάλαντα 17ωσαύτως και ο τα δύο εκέρδησε και αυτός άλλα δύο 18ο δε το εν λαβών απελθών ώρυξεν εν τη γη και απέκρυψε το αργύριον του κυρίου αυτού 19μετά δε χρόνον πολύν έρχεται ο κύριος των δούλων εκείνων και συναίρει λόγον μετ΄ αυτών 20και προσελθών ο τα πέντε τάλαντα λαβών προσήνεγκεν άλλα πέντε τάλαντα λέγων κύριε πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας ίδε άλλα πέντε τάλαντα εκέρδησα επ΄ αυτοίς 21έφη δε αυτώ ο κύριος αυτού ευ δούλε αγαθέ και πιστέ επί ολίγα ης πιστός επί πολλών σε καταστήσω είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου 22προσελθών δε και ο τα δύο τάλαντα λαβών είπε κύριε δύο τάλαντά μοι παρέδωκας ίδε άλλα δύο τάλαντα εκέρδησα επ΄ αυτοίς 23έφη αυτώ ο κύριος αυτού ευ δούλε αγαθέ και πιστέ επί ολίγα ης πιστός επί πολλών σε καταστήσω είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου 24προσελθών δε και ο το εν τάλαντον ειληφώς είπε κύριε έγνων σε ότι σκληρός ει άνθρωπος θερίζων όπου ουκ έσπειρας και συνάγων όθεν ου διεσκόρπισας 25και φοβηθείς απελθών έκρυψα το τάλαντόν σου εν τη γη ίδε έχεις το σον 26αποκριθείς δε ο κύριος αυτού είπεν αυτώ πονηρέ δούλε και οκνηρέ ήδεις ότι θερίζω όπου ουκέσπειρα και συνάγω όθεν ου διεσκόρπισα 27έδει ουν σε βαλείν το αργύριόν μου τοις τραπεζίταις και ελθών εγω εκομισάμην αν το εμόν συν τόκω 28άρατε ουν απ΄ αυτού το τάλαντον και δότε τω έχοντι τα δέκα τάλαντα 29τω γαρ έχοντι παντί δοθήσεται και περισσευθήσεται από δε του μη έχοντος και ο έχει αρθήσεται απ΄ αυτού 30και τον αχρείον δούλον εκβάλετε εις το σκότος το εξώτερον εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων 31όταν δε έλθη ο υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ΄ αυτού τότε καθίσει επί θρόνου δόξης αυτού

The Sheep Separated from the Goats

32και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη και αφοριεί αυτούς απ΄ αλλήλων ώσπερ ο ποιμήν αφορίζει τα πρόβατα από των ερίφων 33και στήσει τα μεν πρόβατα εκ δεξιών αυτού τα δε ερίφια εξ ευωνύμων 34τότε ερεί ο βασιλεύς τοις εκ δεξιών αυτού δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου 35επείνασα γαρ και εδώκατέ μοι φαγείν εδίψησα και εποτίσατέ με ξένος ήμην και συνηγάγετέ με 36γυμνός και περιεβάλετέ με ησθένησα και επεσκέψασθέ με εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με 37τότε αποκριθήσονται αυτώ οι δίκαιοι λέγοντες κύριε πότε σε είδομεν πεινώντα και εθρέψαμεν η διψώντα και εποτίσαμεν 38πότε δε σε είδομεν ξένον και συνηγάγομεν η γυμνόν και περιεβάλομεν 39πότε δε σε είδομεν ασθενή η εν φυλακή και ήλθομεν προς σε 40και αποκριθείς ο βασιλεύς ερεί αυτοίς αμήν λέγω υμίν εφ΄ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων εμοί εποιήσατε 41τότε ερεί και τοις εξ ευωνύμων πορεύεσθε απ΄ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού 42επείνασα γαρ και ουκ εδώκατέ μοι φαγείν εδίψησα και ουκ εποτίσατέ με 43ξενός ήμην και ου συνηγάγετέ με γυμνός και ου περιεβάλετέ με ασθενής και εν φυλακή και ουκ επεσκέψασθέ με 44τότε αποκριθήσονται αυτώ και αυτοί λέγοντες κύριε πότε σε είδομεν πεινώντα η διψώντα η ξένον η γυμνόν η ασθενή η εν φυλακή και ου διηκονήσαμέν σοι 45τότε αποκριθήσεται αυτοίς λέγων αμήν λέγω υμίν εφ όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων ουδέ εμοί εποιήσατε 46και απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον